Verrassend Geraldton

"Aan de linker kant rijden moeilijk? Och daar wen je zo aan-". Dat was het antwoord dat ik kreeg van familie en een aantal vrachtwagenchauffeurs op het werk. Ik moet eerlijk bekennen dat het idee om links te moeten rijden mij voor aanvang van de reis de nodige slapeloze nachten heeft opgeleverd. Okay, dat laatste is iets overdreven. Maar ik zag er tegenop. Iedereen die mij een beetje kent weet dat concentreren en die concentratie vasthouden niet een van mijn sterkste eigenschappen is. Ik ben gelukkig geen brokkenpiloot. Maar het levert af en toe wel komieke situaties op. Zo stap ik na 3 dagen nog steeds links de wagen in (het stuur zit rechts) en de befaamde ruitenwissers gaan van links naar rechts zodra ik een afslag wil nemen. Godzijdank hebben we een automaat gehuurd anders reden we 24/7 met de ruiten open.

Geraldton

Lynn, de uitbaatster van het "Windbreak Bed & Breakfast" in Cervantes, had gezorgd voor een heerlijk en goed verzorgd ontbijt. Dikke plakken brood om te toasten, boter en beleg, yogurt, jus d'orange en koffie. The works!

De rit die we voor de boeg hadden zou zo'n 220 KM lang zijn. Een kort ritje voor Australische begrippen. We hadden dus tijd genoeg voor een korte stop aan het strand. Al snel kwamen we langs het kustplaatsje "Dongora" en besloten dat het tijd was om af te koelen aan de zee. West-Australië staat bekend om zijn mooie stranden en azuurblauwe zee die nog niet ontdekt is door het massa toerisme. Dongora is daar een mooi voorbeeld van. Het strand is prachtig. Maar meer dan wat locals die komen zwemmen met hun honden en een strandtentje zul je er niet aantreffen. Na een korte dip in het water, zijn we iets gaan drinken in het strandtentje. De eigenaren waren duidelijk in de flowerpower tijd blijven hangen. Het "for sale" geweven handwerk en wanddecoratie opgebouwd uit vondsten uit de zee verklapte dat natuurlijk al een beetje. De menukaart was verassend. De Australiërs houden duidelijk van lekker en vooral goed eten. Waar je ook komt.
We bestelden allebei iets kouds. Chantal had een "Exotic smoothie" gemaakt van vers fruit en ikzelf een "Iced coffee" met slagroom en vanille ijs.

Na de afkoeling aan het strand hebben we de laatste kilometers richting Geraldton afgelegd.
Eenmaal daar aangekomen zijn we opzoek gegaan naar de locale VVV. Het viel ons meteen op dat Geraldton een typische kustplaats is waar niet veel te beleven is. Er was een oorlogsmonument en een bekroond Fish & Chips tentje. Oh ja, en het strand :)
Na enig zoeken op de kaart zijn we aangekomen bij de "Ocean West Holiday Units". Een soort van camping met cottages. Na een korte babbel met de eigenaresse die vertelde Nederlandse roots te hebben, waren we ingechecked en klaar voor een duik in het zwembad dat pal aan onze achterdeur ligt. Top!

In de avond zijn we Geraldton gaan verkennen. Eerst richting het oorlogsmonument voor de nodige toeristische kiekjes. Daarna mijn eerste kennismaking met de bekende Fish & Chips. Clair en Roger hadden me er al vaak vol lof over verteld en ze hebben geen woord gelogen. Geweldig! Verse vis en schaaldieren in de friteuse geflatst om vervolgens goudgeel en krokant als de frieten die je erbij krijgt in krantenpapier te worden gepresenteerd. We hebben het op een bankje aan de zee onder toeziend oog van de kwijlende zeemeeuwen opgegeten. Een heerlijke dag!