Takayama

Na een comfortabele en mooie treinreis, die aanzienlijk minder lang duurde dan 2 dagen eerder, kwamen we aan in Takayama. Een stadje in de Hida streek, de Japanse alpen.
Geen zoektocht naar het hotel dit keer want die zagen we vanuit de trein al liggen.
De middag brachten we door met het verkennen van dit mooie stadje. Kleine straatjes met leuke winkeltjes en restaurantjes, de rivier met schattige bruggetjes en grote tempels.
Ook liepen we door The Old Town, waar Takayama bekend om staat. Straatjes met gepreserveerde oude huisjes waar nu vooral toeristenzaakjes in liggen. Desalniettemin erg mooi om te zien.
Wat tevens opviel was het vlees, en met name de Hida Wagyu. Ieder restaurantje serveerde wel een gerecht dat hiermee was bereid. Voor de lunch besloten we een hamburger hiervan te eten. Een logische keuze, als je Michael kent...

Naast wagyu (en mij natuurlijk), loopt Michael nu ook warm voor een ander gerecht: tonkatsu, gefrituurd varkensvlees. 's Avonds zijn we dan ook naar een typische klein Japans restaurantje gegaan waar ze dit serveerden. Ikzelf ben sindsdien grote liefhebben van sukiyaki.

Het was een mooie warme en zonnige dag. Genieten dus...

De dag erna liepen we al vroeg het hotel uit om de ochtendmarkt met locale producten te bezoeken. Aan de bewolking te zien, zou het niet zo'n mooie dag als de dag van te voren worden.
We hadden het plan om fietsen te huren maar omdat het nog vroeg was, besloten we de omgeving te voet te verkennen. Maar goed ook want al snel vielen de eerste druppels regen.

We hebben mooie tempels en een museum over Japan in de jaren 50 bezocht, souveniertjes gekocht en lekker geluncht (wederom wagyu).

Helaas bleef het regenen dus zochten we iets overdekt. We besloten daarom om de grote supermarkt op te zoeken die we vanuit de trein hadden gezien. Niks leuker dan te snuffelen tussen onbekende etenswaar. We liepen uiteindelijk naar buiten met een zak vol snoepwaar en drank...

Om de dag iets gezonder af te sluiten, hebben we 's avonds gegeten in een restaurantje waar ze eigengemaakte soba noodles, gemaakt van boekweit, serveren. De menukaart was alleen in het Japans maar gelukkig sprak de eigenaresse goed Engels. Dat waren we niet gewend! Tot nu toe wezen we maar wat aan op de kaart en knikten maar ja op alles wat ze zeiden...